قبل ازورود به میهمانی خدا ،با آب توبه  خودرا شستشو دهیم.

یامبر اکرم(ص) درخطبه ای در آخرین روزهای ماه شعبان درباره ماه مبارک رمضان چنین فرمودند:((ایام آن بهترین ایام ، ساعات آن بهترین ساعات ، شبهایش بهترین شبهاست.))  خداوند کریم در قرآن می فرمایند: ((دراین ماه شبی است که از هزار ماه افضل است.))یعنی عبادت دریکی ازشب های این ماه مساوی با عبادت هزار ماه است بلکه بیشتر .  اینهاچیزهایی است که ما بارها شنیده ویاخوانده ایم.  این مطالب را باید جدی بگیریم .  اگر واقعا دراین ماه مبارک شبی است که از عبادت  هزار ماه افضل است  چرا همت  نکنیم وخودرا  برای چنین ماهی  وچنین شبی آماده نکنیم ؟مگرایمان نداریم که آن چه در قرآن کریم آمده حق است ؟مگر باور نداریم که آنچه پیغمبراکرم(ص)از طرف خدا آورده،صادق است؟اگرانسان بداندکه درطول سال (در365 روز سال) یک روزیاست که اگرکاربکند به اندازه هزار روز تقریبا به اندازه سه سال مزد می گیرد. این فرد چقدرتلاش می کندکه آن روز را بشناسد ودرست حق آن روزرا ادا کند. کارش را درست انجام بدهدتا مبادا مزد آن روز را از دست  بدهد.مااگر باور داشته  باشیم که در هر سال  شبی است که نه  تنها از هزار شب  بلکه  از سی هزار شب  افضل  است  آیا جا ندارد برای درک چنین شبی خودمان را آماده کنیم ؟نقل شده است که بعضی از بندگان خداوند،تمام سال عبادت می کردند.بلکه شب قدر را درک کنند.الحمدلله اولیاءخدا وائمه اطهار علیهم السلام برای ما حدود این شب را معین کرده اند ودیگر نیازی نیست که ماهمه ایام سال را به احتمال شب قدر باشد احیاء بگیریم.آیا جا ندارد که خودمان را برای  درک این سه  شب آماده کنیم ؟وجه تمایز ماه رمضان با ماه های دیگر این است  که ماه ضیافت الله است.خدا در این ماه به بندگانش احترام می گذارد.برای آنها کرامت قائل می شود.و آنها را به مجلس مهمانی خاص خود دعوت می کند.اگر دوستی، شما را به مهمانی خود دعوت کند به شما احترام گذاشته است. اگر از طرف استادتان دعوت بشوید چه افتخاری است؟ اگر از طرف یکی از مراجع تقلید، یا از طرف رهبر انقلاب دعوت بشوید این افتخار به مراتب بزرگتر است.حال اگر از طرف امام یا پیغمبر(ص)دعوت شوید. (گفتنش آسان است)فرض کنید نامه ای برای شما از طرف امام زمان(عج) برسدکه در فلان شب شما مهمان من هستید. اگر کسی چنین نامه ای به دستش برسد در پوست خود نمی گنجد. جا دارد که از اشتیاق، روح از بدنش پرواز کند. حال اگر خدا انسان را دعوت کند چه شرافت عظیمی است و خدا این کار را کرده، پیامبر(ص) هم این دعوت را به ما رسانده است. خداوند توسط عزیز ترین بنده خود این دعوت نامه را برای ما فرستاده است که این ماه مهمان من هستید شما را مورد تکریم و احترام قرار داده است.انسان خاکی ضعیف، عاجز و گناه کار کجا و دعوت در مجلس مهمانی خدای عظیم الشان کجا؟خدا ازفضل ونعمت خودش این منت رابربندگانش گذاشته وبه مهمانی خاص خود دعوت کرده است. اگرشمارا به مهمانی شخص بزرگی دعوت کنند.آیاشما دوست دارید که بایک حالت وهیبتی وارد آن مجلس شوید که موجب شرم ساری شما شود؟ با بدن بدبو، لباس کثیف وآلوده که هرکسی نگاهش به شما بیفتد متاذی شود هرکس بوی بدن شمارااحساس کند ناراحت شود.دوست دارید با چنین حالتی درچنین مجلسی شرکت کنید؟آیا وقتی که می دانید دراین مجلس،بزرگان حضور دارند،خدا میزبان آن است وفرشتگان آسمان ومقربین درگاه الهی،خدمتگذاران آن مهمانی هستند،آیا صحیح است که انسان با چنین حالتی درآن مجلس شرکت کند که هم خدا از انسان ناراضی باشد هم فرشتگان از اومتاذی بشوند وهم کسانی که درآنجاهستند به چشم حقارت به او نگاه کنند وازوی روبگردانند؟آیا دوست دارید این گونه باشید؟یا اینکه سعی می کنید پاکیزه تر وآراسته تر در این مجلس واردشوید؟ به هرحال هرکسی ازآلودگی های خود خبردارد.آلودکی های ما  گناه است.تعفن نتیجه اعمال خود ماست.دهانی که غیبت می کندبوی بدمی دهد.اگرما استشمام نکنیم فرشتگان آن را احساس می کنند.انسانی که در صدد اذیت وآزاز دیگران باشد.به شکل حیوان درنده ای است اما فرشتگان او را باهمان صورت می بینند.بدنی که آلوده به گناه باشد کثیف است. فرشتگان ومقربین خداوند آن بدن راکه می بینند اذیت ومشمئز  می شوند.دست،پا،گوش،زبان وسایراندام ظاهری وباطنی،هرکدام آلوده به گناه باشند،درنظرکسانی که چشم حقیقت بین دارند آلوده،زشت ومشمئزکننده مجسم می شوند.اگرباورداریم که ماه رمضان،ماه ضیافت خداست ؛(آن مجلس ضیافتی که انبیاء درآن حضور دارند و فرشتگان مقرب خدا،خدمتگذار آن مجلس هستند وپذیرایی می کنند) سعی کنیم خودمان را یک مقدار از این آلودگی ها دور کنیم. اگر حضور ما در آن مجلس ،موجب سرور دیگران نمی شود حداقل موجب آزار واذیت آنها هم نشود. طوری نباشد که موجب شرم ساری خودمان شود.(البته ،شرم سار نمی شویم چون حقیقت را نمی بینیم) ما اگر نمی بینیم که فرشتگان وانبیاء از دیدن ما چه حالتی پیدا می کنند. این ندیدن ما ،باعث تغییر واقعیت نمی شود.اگر گناهکاریم مطمئن باشیم که ازگناهان ماناراحتند. نامه اعمال ما هفته ای یک روز   یا دو روز   یا هر روز   در صبح وشام  یا اگر با نظر دیگری  نگاه کنیم هرلحظه درحضور خداست.اگر اعمال ما زننده باشد  باعث سر افکندگی ماست. چرا کسی که خودش راسرباز ولایت می داند درجهت دشمن حرکت می کند.آب به آسیاب دشمن می ریزد. چرا کسی که خودرا شیعه می داند کاری می کند که ائمه درچشم دیگران زشت جلوه پیدا کنند؟با اعمال خود آبروی امام زمان (عج)را می بریم  اگر نبود برای گناهان ما هیچ عیبی جز ناراحتی قلب مقدس آن حضرت کافی بود که انسان از شرم در زمین فرو برود.تمام حیات ما از طفیل وجودحضرت  حجت (عج) است. آن وقت ما کاری بکنیم که قلب مقدس ایشان ناراحت شود؟ تاوقت برای ورود به این مهمان خانه باقی است باید آلود ی های خودرا با آب توبه شست وشو بدهیم تا لیاقت پیداکنیم ،ازبرکات این ماه شریف استفاده وازپذیرایی های خداوند دراین ماه بهره مند بشویم.

انشاءالله